Architekt:
Stanisław Zawadzki.
Budowa:
1784-92.
Od 1788 do 1794 stacjonował w nich regiment artylerii koronnej z Korpusem Inżynierów Koronnych.
W okresie Księstwa Warszawskiego zajął je 1. batalion artylerii i saperów, a od 1815 - rosyjski wołyński pułk piechoty Lejbgwardii i polska Szkoła Bombardierów (szkoła podoficerska artylerii), zlikwidowana po upadku Powstania Listopadowego.
W połowie XIX wieku (być może dopiero po 1864) pułk wołyński przeniesiono do Pałacu Mostowskich, a w koszarach urządzono więzienie wojskowe. Prawdopodobnie jeszcze w XIX wieku zlikwidowano też kolumnowy portyk zdobiący głównej wejście do gmachu. Funkcję więzienia wojskowego budynek pełnił do 1939, mieścił się tutaj także oddział oddział więzienia przy Daniłowiczowskiej.
W okresie II wojny św. budynek znajdował się na terenie Getta i był siedzibą Judenratu (Rady Żydowskiej).
Rozbiórka:
dość dobrze zachowane wypalone mury budynku rozebrano w 1965.
Obecnie:
w miejscu budynku stoi gmach Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.
