Budowa:
1894.
Wzniesiona w pobliżu Instytutu Wód Mineralnych (w zachodnio- południowym krańcu Ogrodu Saskiego) z żelaza i szkła, na rzucie prostokąta, w charakterze "ogrodu zimowego", w celu przechowywania roślin egzotycznych trudno znoszących polskie warunki klimatyczne.
Przed Cieplarnią znajdował się przepiękny kwietnik, o wyrafinowanym rysunku haftowym.
W 1912 roku Cieplarnię odnowiono dodając groty i sztuczne kaskady. Przechowywano w niej głównie palmy, stąd zaczęto używać nazwy "Palmiarnia".
W 1935 roku, po przebiciu Marszałkowskiej przez zachodnio-południowy kraniec Ogrodu na odcinku Królewska-Plac Żelaznej Bramy, Cieplarnia i inne budynki zostały odcięte od Ogrodu Saskiego, choć, ze względu na niewielką szerokość jezdni, efekt nie był tak radykalny jak w przypadku współczesnej szerokości Marszałkowskiej.
Zniszczona:
podczas Powstania Warszawskiego i w trakcie niszczenia Warszawy przez Niemców do stycznia 1945.
Zniszczona konstrukcja oranżerii stała przynajmniej do 1948 r.
