Architekt:
Aleksander Zabierzowski.
Budowa:
1870.
Otwarty 14 lipca 1870.
Początkowo planowano, że teatr będzie tylko „tymczasowym barakiem” służącym jako zastępcza scena remontowanego Teatru Wielkiego. Ze względu na otoczenie, jak i goszczące w nim gwiazdy tej miary co Helena Modrzejewska, zyskał on sobie uznanie wśród Warszawiaków. Gmach teatru był całkowicie drewnianą budowlą o bardzo dobrej akustyce. Widownia mieściła około 950 osób, a scena była zbliżonych rozmiarów do sceny Teatru Wielkiego.
Przebudowy:
1872 - remont i ulepszenia, m. in. powiększenie widowni do 1200 osób;
1890 - kolejny remont m.in. przystosowanie do warunków zimowych.
Zniszczony:
spłonął we wrześniu 1939.
