widok od strony północno-zachodniej - w tle domy przy ob. ul. Frycza-Modrzewskiego
Budowa:
ukończona w 1933 r. (?)
Nowe perony dworca Warszawa Wschodnia powstały w ramach przebudowy warszawskiego węzła kolejowego prowadzonej przez cały okres międzywojenny.
Zostały ulokowane na nasypie kilkadziesiąt metrów na wschód od dotychczasowego budynku dworcowego.
Cztery perony zostały połączone tunelem dla pasażerów posiadającym dwa wyjścia od strony ob. ul. Kijowskiej i ul. Lubelskiej. W pobliżu zachodnich krańców peronów ulokowano wieże wind towarowych połączonych tunelem.
Nowe perony realizowały koncepcję, zgodnie z którą Warszawa wschodnia była dworcem początkowym dla pociągów jadących z Warszawy na zachód i południe, a dworzec Warszawa Zachodnia była dworcem początkowym dla pociągów jadących na wschód - w obydwu przypadkach pociągi ruszające z tych dworców przejeżdżały przez dworzec Warszawa Główna przy Al. Jerozolimskich.
Zniszczony:
Uszkodzony we wrześniu 1939.
Po 1945:
dworzec otrzymał dodatkowe perony: dwa po stronie południowej dla obsługi ruchu podmiejskiego, oraz jeden od strony północnej. Po 1945 zlikwidowane zostały wieże wind towarowych, a tunel adaptowano dla pasażerów budując nowe wyjścia na perony.
W latach 1962-69 po obu stronach peronów zostały zbudowane reprezentacyjne budynki dworcowe (zmodernizowane przed 2012).
