Przemysł warszawski: "Bracia Evans"

W 1823 do spółki dołączył brat Tomasza – Andrzej Evans (1795-1841).
W 1824 ze spółki odszedł J. Moriss – od tego momentu zakład funkcjonuje pod nazwą „Bracia Evans”.
Po śmierci Tomasza w 1837 do spółki przyłączają się kolejni dwaj bracia: Alfred (1802-70) i Douglas (1808-66).

W 1842 znacznie rozbudowane przez Evansów zakłady w Drzewicy przeszły na własność spółki.
W 1854 do spółki przystąpili S. Lilpop i W. Rau, zarządcy Rządowej Fabryki Machin na Solcu, którym w 1866 bracia Evansowie odsprzedali firmę.
W 1868, po śmierci w 1866 S. Lilpopa, do spółki dołącza się L. Loewenstein, który prawdopodobnie wniósł środki pieniężne niezbędne do wykupienia zakładów na Solcu, dzięki czemu spółka "Lilpop, Rau i Loewestein" weszła w posiadanie dwóch prężnie działających zakładów przemysłowych w Warszawie.

Od 1872 obie fabryki funkcjonują pod nazwą Akcyjne Zakłady Mechaniczne Lilpop Rau i Loewenstein, a od 1873 jako Towarzystwo Przemysłowe Zakładów Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein Spółka Akcyjna.

W kolejnych latach produkcja z dawnej fabryki "Bracia Evans" stopniowo jest przenoszona do zakładów na Solcu. Zakłady przy Świętojerskiej ostatecznie zostają zlikwidowane w 1881.