Architekt:
Szymon Bogumił Zug.
Budowa:
1784-85.
Kamienica powstała na wykupionej przez spółkę handlową Bracia Roesler i Hurtig działce, na której przy Senatorskiej znajdował się pałac Małachowskich. Zajęła miejsce rozebranych bocznych skrzydeł pałacu, dziedzińca oraz reprezentacyjnej bramy wjazdowej od strony Krakowskiego Przedmieścia.
Wzniesiony budynek połączono z pałacem Małachowskich dwoma biegnącymi ukośnie dwupiętrowymi oficynami tworzącymi dwa podwórza o trójkątnym kształcie.
Rozbudowana:
w latach 1886-1888 przebito ulice Miodową do Krakowskiego Przedmieścia poprzez wyburzenie sąsiadującego z pałacem Małachowskich Dworu pod Gwiazdą i kamienic sąsiadujących z kamienicą Roeslera i Hurtiga.
Odsłonięte ściany pałacu oraz oficyny i kamienicy uzyskały wtedy nowe elewacje. Prawdopodobnie w tym samym czasie podwyższono południową oficynę do wysokości trzech pięter - uzyskała ona także własny adres Nowo-Miodowa 2 (zmieniony potem na Miodowa 2).
W 1913 w czasie remontu kamienicy, ówcześni właściciele (Łubieńscy) umieścili w wykutej na wysokości pierwszego piętra wnęce na narożniku Krakowskie Przedmieście-Miodowa obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.
Zniszczona:
w 1944 kamienica i oficyny zostały zburzone do wysokości pierwszego piętra.
Odbudowana:
po 1945 na podstawie projektu Zygmunta Stępińskiego kamienicy i oficynie północnej przywrócono w zasadzie pierwotny wygląd. Zrezygnowano z półkolumny akcentującej południowo-wschodni narożnik domu, jak również z wnęki z kapliczką. Dawnym witrynom nadano osiemnastowieczny kształt. Zdecydowano także o rozbiórce wypalonych murów oficyny południowej i odsłonięciu od ulicy Miodowej wschodniej fasady pałacu Małachowskich.
