Architekt:
Bronisław Brochwicz-Rogóyski.
Budowa:
1908-1910.
Gmach wzniesiony na miejscu dwupiętrowej kamienicy.
Budynek pełnił funkcję siedziby szwedzkiego Towarzystwa Telefonów "Cedergren", które w 1900 wygrało przetarg na rozbudowę warszawskiej sieci telefonicznej. Powstał w związku ze znaczną rozbudową sieci telefonicznej, do której obługi przestała wystarczać centrala w sąsiednim budynku przy Zielnej 37.
W momencie powstania budynek był najwyższą budowlą w całym Imperium Rosyjskim, a w Warszawie najwyższą do czasu wybudowania wieżowca Towarzystwa "Prudential" na placu Napoleona.
Po wygaśnięciu koncesji w okresie międzywojennym budynek przejęła Polska Akcyjna Spółka Telefoniczna - PAST.
Powstanie Warszawskie:
Budynek był bardzo silnie broniony przez Niemców - walki powstańcze o zdobycie gmachu trwały od 2 do 20 sierpnia. Zostały zakończone sukcesem. Sam budynek został bardzo poważnie zniszczony.
Obecnie:
Budynek został odbudowany ze zmianami - m.in. zlikwidowano blankowanie na szczycie, dobudowano szklany kiosk na dachu, przebito nowe otwory okienne. W 2003 na szczycie budynku został umieszczony znak Polski Walczącej.
