BUDOWA:
1713-1733
ARCHITEKT:
Antonio Solari
Trzyskrzydłowy budynek tworzący razem z korpusem kościoła św. Franciszka czworobok z wirydarzem. Od strony Zakroczymskiej dwupiętrowy budynek z czteroosiowym pseudoryzalitem i przejazdem bramnym.
Rozbudowa:
W latach 1753-54 dobudowano skrzydło od ul. Franciszkańskiej. Na początku XIX w. po częściowej kasacie klasztoru skrzydło to przeznaczono na więzienie.
Na początku (?) XIX w. powstaje również zespół budynków przylegających do klasztoru i ciągnących się w stronę ulicy Konwiktorskiej.
Po powstaniu styczniowym i zesłaniu zakonników klasztor został sprzedany i przeznaczony instytucjom świeckim m.in. na ochronkę. Po odzyskaniu niepodległości zakonnicy wrócili i odzyskali część klasztoru (skrzydło zachodnie).
Częściowa rozbiórka:
Północne zabudowania stopniowo rozebrane pod budowę hal fabrycznych spółki Polski Fiat S.A. (przed i po 1935).
Zniszczony:
W czasie powstania warszawskiego klasztor został w dużym stopniu zniszczony.
Odbudowa:
W latach 1945-46 częściowo zachowane skrzydło zachodnie przeznaczono na cele mieszkalne , a w latach 1950-54 wzniesiono od podstaw pozostałe dwa skrzydła.
