Architekt:
Franciszek Maria Lanci.
Budowa:
1859-65.
Pałac nazywany mylnie pałacem Lesserów powstał dla Aleksandra Rembelińskiego, który odkupił od Lessera pusty plac.
W 1865 Rembieliński sprzedał nie wykończony pałac Janowi Kurtzowi i Stanisławowi Ratyńskiemu. Rok później włascicielem całej posesji został Kurtz.
W 1900 nieruchomość nabyła Spółka Akcyjna Wyrobów Bawełnianych Izraela Kalmanowicza Poznańskiego z Łodzi.
Po 1918 w pałacu mieściło się poselstwo francuskie (?) a około 1924 poselstwo duńskie.
W 1935 pałac kupił hurtownik węglowy Abraham Sojka i urządził w nim Garnizonowe Kasyno Podoficerskie.
Odbudowany:
Pałac został zniszczony w 1939 a potem w 1944. Odbudowany w 1949 według projektu Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego. Pałac otrzymał nową elewację od strony Matejki (poprzednio stykał się z kamienicą) oraz otrzymał szerokie schody od strony al. Ujazdowskich.
Pałac stał się siedzibą takich instytucji jak Wydział Historii Partii czy Zarząd Główny Okręgu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
