Architekt:
Zenon Dzierżawski.
Budowa:
1927-35.
Budynek składający się z odrębnie numerowanych segmentów nr 72, 74, 76, 78 i 80 powstał jako część osiedla „Zdobycz Robotnicza”, wznoszonego ówcześnie na przedmieściach Warszawy. Budynki wznoszono sposobem gospodarczym, angażując do prac przyszłych właścicieli; ideą spółdzielni, zarządzanej przez osoby związane z PPS było zapewnienie mieszkań robotnikom. Podczas kryzysu ekonomicznego spółdzielnia z racji licznych nieprawidłowości upadła, mieszkańcy zostali wyeksmitowani, zaś majątek na wniosek sądu miał być sprzedany na wolnym rynku przez Bank Gospodarstwa Krajowego.
Szeregowiec przy Efraima Schroedera 72-80 kupili do spółki przemysłowiec naftowy hr. Henryk Towarnicki oraz Borys Bielajew. Gdy w 1931 spółdzielnię rozwiązano, budynek był w stanie surowym, wykończono go dopiero około roku 1935 nieco zmieniając aranżację – dom stał się zespołem komfortowych czynszówek.
