Budowa:
Pierwotnie na połączoną po 1894 posesję składały się dwie wąskie działki oznaczone nr hip. 432 (część południowa, nr 47) i 433 (część północna, nr 49). Zabudowa murowana pojawiła się w XVIII wieku. Kamienica pod numerem 433 była 2-osiowa i miała 2 piętra z wystawką. Nie była przebudowywana w czasie swojego istnienia.
Sąsiedni, dwuosiowy dom Karola Ernesta Schmitta pod numerem hip. 432 został pomiędzy 1782 a 1795 nadbudowany do 4 pięter z piątym ukrytym w wysokim dachu i latarnią doświetlającą klatkę schodową od góry. Wysokość kondygnacji była jednak niewielka i dlatego, nawet po nadbudowie, kamienica ustępowała wysokością mającemu o jedno piętro mniej sąsiedniemu domowi Skalskiego
(nr 45).
Na posesji w okresie Królestwa Kongresowego (1815-30) w jednej z dwóch kamienic przez pewien okres funkcjonował zakład krawiecki Józefa Nowickiego.
Rozebrane:
obydwa domy rozebrano w 1894 pod budowę nowej kamienicy.
