OBIEKT ISTNIEJE
FOT:
Budowa:
przed 1784.
Pałac wzniesiono dla chorążego zakroczymskiego Pawła Sierakowskiego (inne publikacje podają jako pierwszego właściciela kasztelana płockiego Maksymiliana), na działce, utworzonej podczas parcelacji gruntów konwiktu skasowanego zakonu jezuitów (stąd nazwa ulicy i koszar). Z uwagi na płytki, a wydłużony kształt posesji, pałac ulokowano na jej wschodniej części, zaś liczne zabudowania gospodarcze wznoszono sukcesywnie na powstałym w ten sposób wielkim dziedzińcu zachodnim.
Zespół zakupiony został przez Komisję Rządową Wojny w 1818 z przeznaczeniem pałacu na mieszkania kadry zawodowej i rezerwistów, zaś zabudowań gospodarczych na magazyny, warsztaty, piekarnie, stajnie i wozownie 4. pułku piechoty liniowej "Dzieci Warszawy", stacjonującego w pobliskich Koszarach Sapieżyńskich (ul. Zakroczymska 6).
Przebudowa i rozbudowa:
około 1819-20 na koszary według projektu Jakuba Kubickiego (bądź W. H. Mintera).
Przed 1830 przeniesiono tu prawdopodobnie cały II batalion wspomnianego pułku.
Po upadku Powstania Listopadowego do koszar wprowadzono wojsko rosyjskie, które zajmowało je do 1915, z krótką przerwą w latach 1852-61, gdy czasową siedzibę miał tu Szpital Św. Ducha (przeprowadzony tutaj z posesji Przyrynek nr hip. 1896 róg Głębokiej, a wyprowadzony do własnej siedziby przy Elektoralnej 12). Stacjonował tu petersburski pułk piechoty Lejbgwardii, wchodzący w skład 3. Dywizji Piechoty Gwardii.
W okresie międzywojennym w koszarach stacjonował z początku 1. dywizjon samochodowy, zaś w trakcie reorganizacji broni pancernej w 1931 sprowadzono tu również II batalion 3. pułku pancernego z Modlina. Ostatecznie w 1933 II/3. ppanc odesłano do Modlina, zaś 1. dywizjon samochodowy połączono ze sprowadzonym stamtąd I/3. ppanc i przemianowano na 3. batalion czołgów i samochodów pancernych (od 1935 - 3. batalion pancerny).
3. bpanc nie mógł się jednak pomieścić w całości przy ul. Konwiktorskiej - garaże i warsztaty sprzętu pancernego ulokowano na Forcie Wola przy Górczewskiej, tam również mieściło się dowództwo batalionu, zanim w 1937 zajęło zabudowania przeniesionej do Trauguttowa Szkoły Obrony Przeciwchemicznej na Marymoncie. W administracji 3. bpanc znajdował się również pobliski Fort Traugutta, nie wiadomo jednak, jakie pododdziały w nim stacjonowały.
Od 1938 kwaterowało tu także dowództwo nowo sformowanego I warszawskiego batalionu Obrony Narodowej, a w 1939 uruchomiono Centrum Wyszkolenia Junackich Hufców Pracy.
Zniszczone:
w 1939 zburzono m. in. pałac i połowę podłużnej oficyny frontowej, zaś w 1944 resztę istniejących jeszcze wówczas zabudowań.
Odbudowa:
Część pałacowa w latach 1951-54, według projektu Barbary Andrzejewskiej, z wykorzystaniem pierwotnego projektu Jakuba Kubickiego.
Obecnie:
pałac mieści przychodnię lekarską ( Konwiktorska 3/5). Na jego północnej elewacji zawieszono tabliczkę pamiątkową "Barykada 1944". Zabudowań gospodarczych na dziedzińcu zachodnim nie odtworzono, lecz wzniesiono tam budynek szkolny, mieszczący obecnie Zespół Szkół nr 12 (Konwiktorska 5/7), oddzielony od pałacu nową ulicą Edwarda Fondamińskiego.
