Jedna z trzech kaponier należących do kompleksu Cytadeli Warszawskiej.
Wzniesiona:
razem z zasadniczym obwodem obronnym Cytadeli, 1832-34.
Modernizacja:
1854 - zwykły dach z blachy cynkowej zastąpiono 2,5-metrowym nasypem ziemnym.
Z obiektem tym związana jest jedna ze współczesnych warszawskich legend - otóż na dolnej kondygnacji kaponiery znajdowało się jakoby wejście do tunelu, przebitego przez Rosjan pod dnem Wisły, a który prowadził do położonego na praskim brzegu Fortu Śliwickiego (Jasińskiego).
Rozebrana:
1933 - w związku z uporządkowaniem terenu pod Bramą Straceń jako miejsca pamięci narodowej i wytyczeniem Wybrzeża Gdyńskiego.
