1881-82.
Budynek został zbudowany w miejscu dawnego śmietniska i był z kilku względów wyjątkowy: była to pierwsza tak wysoka kamienica w Warszawie, co wynikało z sąsiedztwa wysokiego wiaduktu Pancera; dodatkowo, w przeciwieństwie do innych stawianych ówcześnie budynków, duże, komfortowe mieszkania usytuowane były na trzech górnych kondygnacjach, do których wejście prowadziło bezpośrednio z wiaduktu przez specjalny mostek. Trzy dolne kondygnacje mieściły małe jedno- i dwuizbowe mieszkania. Wejście do dolnej partii budynku usytuowane było u stóp wiaduktu, a pomiędzy dwoma częściami kamienicy nie było bezpośredniego połączenia.
Zniszczony:
w trakcie Powstania Warszawskiego budynek został doszczętnie spalony, a jego ruiny rozebrano po wojnie.
