OBIEKT NIE ISTNIEJE
(nie istnieje - obecnie w jego miejscu nowa świątynia)
FOT:
Architekt:
Ignacy Leopold Essmanowski.
Budowa:
1853-55 .
Konsekrowany: 8 września 1856.
Kościół zbudowano z fundacji ówczesnego właściciela Królikarni Ksawerego hr. Pusłowskiego, na parceli podarowanej przez księcia Michała Radziwiłła.
Rozbudowa:
w latach 1893-99 dobudowano do świątyni trzy kaplice, oraz przebudowano elewację według projektu Bronisława Gajewskiego - w jej trakcie w niszach po obu stronach wejścia ustawiono (już w 1893) figury świętych Piotra i Pawła, a na zakończenie remontu w 1899 przed wejściem ustawiono ufundowaną przez rodzinę Stokowskich figurę Chrystusa z dziećmi, która zachowała się do dziś.
Być może w tym samym okresie powstał, bądź został znacznie rozbudowany budynek plebanii.
Świątynia do 1917 była kościołem filialnym parafii św. Aleksandra na pl. Trzech Krzyży, kiedy to stała się kościołem parafialnym nowoutworzonej parafii św. Michała Archanioła. W 1924 obok kościoła wystawiono, według projektu Władysława Kozłowskiego, zachowaną do dziś dzwonnicę.
Zniszczony:
w 1939 kościół został uszkodzony częściowo, zaś w 1944 zniszczony niemal w całości.
Odbudowa i rozbiórka:
po 1945 do ocalałej historycznej fasady dobudowano prowizoryczną nawę główną. Początkowo planowano odbudowę kościoła w pierwotnej formie, ale pod koniec 1947 zdecydowano o budowie nowej, większej świątyni. Decyzja ta wynikała z obawy, że władze komunistyczne nie wydadzą więcej pozwoleń na budowę kościołów, a świątynia będzie jedyną dla całej, obszernej mokotowskiej parafii. Budowę nowego gmachu rozpoczęto w 1951, przy zachowaniu prowizorycznego budynku, w którym odbywały się msze. Do roku 1959 udało się dokończyć wschodnią część budowli, która została konsekrowana.
W 1962, w związku z budową drugiej części nowej świątyni, rozebrano ocalały fronton i dobudowany do niego prowizoryczny budynek.
Budowa nowego kościoła została ukończona w 1966, a sama świątynia otrzymała wezwanie św. Michała Archanioła (identyczne z wezwaniem parafii).
