Madalińskiego / Puławska


Architekt:
Juliusz Żórawski.
Budowa:
1935-36.
Kamienica o pionierskich rozwiązaniach konstrukcyjnych, jako pierwsza w Polsce wybudowana na bazie spawanego szkieletu ze stalowych belek. Architektowi udało się w pełni wcielić w życie 5 zasad Le Corbusiera; dzięki wprowadzeniu prześwitów od strony ulicy Madalińskiego uniknięto wrażenia podwórza – studni.
Ze znakomitym efektem udało się połączyć w spójną całość architekturę, malarstwo i rzeźbę: w holu dostępnym od ulicy Madalińskiego powstało malowidło Zofii Stryjeńskiej „Taniec góralski”; na dziedzińcu wewnętrznym obok prostokątnej sadzawki ustawiono niezachowaną rzeźbę Stanisława Komaszewskiego zatytułowaną „Sielanka” lub „Koziołek”.
Ten sam artysta był autorem miedzianej kompozycji „Tygrys”, która zawisła nad wejściem do usytuowanego w narożu sklepu firmowego E. Wedel. Wkrótce po ukończeniu budowy (na pewno przed rokiem 1937) na osłaniającej taras dachowy kratownicy zawisł neon E. WEDEL CZEKOLADA.
Obecnie:
w okresie powojennym zamurowano prześwity od strony ulicy Madalińskiego, prowadzając w ich miejscu sklepy; zniszczono sadzawkę i rzeźbę „Sielanka”, usunięto również dawny firmowy neon.
W 2008 przeprowadzono gruntowny remont elewacji.