ARCHITEKT:
Witold Marcinkowski
BUDOWA:
1937 r.
Trzykondygnacyjny segment szeregowy. Trzecia kondygnacja zaprojektowana została jako użytkowe poddasze a wejście zlokalizowano z boku, dzięki czemu sąsiedni segment (Pogonowskiego 1) odczytywany jest w przestrzeni placu jako dominanta.
Zabudowa placyku wieńczącego ulicę Pogonowskiego w obecnej formie prezentowana była już na pierwszym planie parcelacji terenów Spółdzielni Żoliborz Oficerskiego w 1922 roku (plan parcelacyjny wykonany przez Kazimierza Tołłoczkę).
PRZEBUDOWY:
Powiększono lukarny w dachu.
