1935-36.
Kamienica powstała dla Andrzeja Wierzbickiego, prezesa Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów „Lewiatan”, posła oraz ministra przemysłu i handlu. Zaprojektowana przez jego syna - architekta Jerzego Wierzbickiego w stylu wczesnego funkcjonalizmu, kryjąc luksusowe wnętrza za surowymi elewacjami z szarej cegły.
Posesja została zabudowana dwoma domami frontowymi: od Niepodległości (ówcześnie pod nazwą ul. Włodarzewska) i Asfaltowej pomiędzy którymi zaprojektowano ogród z ozdobnym basenem. Wszystkie lokale w kamienicach standardowo zostały wyposażone w centralne ogrzewanie, gaz i sieć radiową i telefoniczną; w każdym z budynków zamontowano windy. Siedmioosiową skromną elewację od strony Al. Niepodległości ozdobiły trzy zaokrąglone wykusze oraz niski cokół z klinkieru.
W podobnie surowym stylu ukształtowano elewację kamienicy od strony ul. Asfaltowej. W celu stworzenia tarasu i zrównania gabarytu sąsiadujących ze sobą kamienic czwarta kondygnacja budynku została nieco cofnięta.
