OBIEKT ISTNIEJE
FOT:
Architekt:
Juliusz Żórawski.
Budowa:
1937-39, prace wykończeniowe do 1940.
„Szklany Dom” powstał jako realizacja projektu konkursowego (I nagroda), w którym architekt uwzględnił pięć zasad konstruktywistycznej architektury, sformułowanych przez Le Corbusiera. Budynek otrzymał więc: konstrukcję szkieletową, poziome okna, płaskie dachy z tarasami, wolną elewację „oderwaną” od ziemi za pomocą słupów i wolny plan.
W chwili ukończenia budowy był najnowocześniejszym i najbardziej luksusowym domem wielorodzinnym na Żoliborzu: windy zaopatrzono w kryształowe lustra, zaś pod budynkiem znalazł się podziemny garaż, do którego spływała rynnami deszczówka. Bardzo długi, mierzący około 100 metrów budynek zaopatrzono w dziesięć klatek schodowych; prześwity w kondygnacji przyziemia ozdobiła kuta, zamykana krata w stylu art deco. Warto odnotować fakt, że budynek został zaprojektowany z uwzględnieniem naturalnej pochyłości terenu, dzięki czemu możliwe było częściowe nadwieszenie go nad poziomem ziemi na słupach.
W 1948 na dachu „Szklanego Domu” miał miejsce raut urządzony na cześć Pabla Picassa - bawiący wtedy w stolicy malarz powracał z odbywającego się we Wrocławiu Światowego Kongresu Intelektualistów w Obronie Pokoju.