OBIEKT NIE ISTNIEJE
(nie istnieje - częściowo zachowane oficyny)
FOT:
Pałac Rudzińskich
Architekt:
Tylman z Gameren (?).
Budowa:
przed 1696.
Wygląd rezydencji wzniesionej dla Justyny Grajewskiej nie jest dokładnie znany - był to budynek parterowy z oficynami, stopniowo rozbudowany o piętro skryte w dachu.
Rozbudowana rezydencja przeszła w ręce Antoniego Rudzińskiego, wojewody mazowieckiego, od którego godności ulica otrzymała w 1780 obecną nazwę.
Wątpliwość: w publikacjach można znaleźć informację, że rezydencja przeszła w ręce Antoniego Rudzińskiego, wojewody mazowieckiego, dzięki czemu w 1780 przylegająca ulica otrzymała nazwę "Mazowiecka". Wojewodami mazowieckimi byli kolejno Kazimierz i Michał Rudziński (1752-59 i 1760-64), Antoni był synem Michała, zaś pan Paweł Weszpiński z Muzeum Historycznego m.st. Warszawy odnalazł nazwę "Mazowiecka" już na planie z 1768 - wszystkie te dane skłaniają do hipotezy, że nazwa ulicy pochodzi z czasów wcześniejszych - być może z okresu 1752-64, kiedy to faktycznie Rudzińscy byli wojewodami, zaś sam pałac w ich rękach był już wcześniej niż w czasach Antoniego.
Na terenie posesji wzniesiono w 1792 kamienicę na rogu Mazowieckiej i Świętokrzyskiej, a także w późniejszym okresie budynki Świętokrzyska 18 i 20 oraz kamienicę Grotowskich.
Przebudowa:
prawdopodobnie w XIX w. pałac został znacząco przebudowany stając się oficyną mieszkalną dla kamienicy przy Mazowieckiej 4
Zniszczony:
w 1944, ruiny rozebrane po 1945.
Kamienica Grotowskich
Architekt:
Franciszek Brauman.
Budowa:
1876.
Kamienica powstała na posesji pałacu Rudzińskich dla współtwórcy warszawskich wodociągów, inż. Alfonsa Grotowskiego.
Trzypiętrowy budynek został od strony południowej połączony z dawnym pałacem, a jego wystawna fasada w całości była utrzymana w stylu neorenesansu włoskiego.
Równocześnie z kamienicą powstały dwie oficyny - boczna północna i tylna wschodnia
Przebudowa:
przed 1915 w miejscu oficyny tylnej i części oficyny bocznej powstała nowa tylna oficyna, która została połączona z dawnym budynkiem pałacu oraz fragmentem oficyny bocznej.
Zniszczona:
w 1944 spłonął budynek frontowy,
w 1946 na zlecenie BOS-u zburzono dom frontowy.
Obecnie:
zachowana jest oficyna tylna (bez fragmentu przylegającego do dawnego pałacu) oraz fragment oficyny bocznej.
