Architekt:
Wojciech Bobiński.
Budowa:
1857.
Kamienica pierwotnie była dwupiętrowym budynkiem. Trzynastoosiowa elewacja została skomponowana przy użyciu typowego detalu neorenesansowego z urozmaiceniem w postaci rzeźb dłuta Faustyna Cenglera.
Na parterze kamienicy mieściła się sławna restauracja "Ziemiańska".
Nadbudowana:
- w XIX w. o jedno piętro,
- w latach 1937-38 wg projektu Lucjana Korngolda.
Zniszczona:
spalona po upadku Powstania Warszawskiego, rozebrana na zlecenie BOS-u w 1946 roku i zastąpiona nowym, zharmonizowanym z otoczeniem budynkiem.
