Budowa:
przed 1850
Założony jako młyn wodny na rzece Rudawce.
W latach 50-tych XIX w. prowadzony przez Bogumiła Fritsche, który znacznie unowocześnił młyn.
Po śmierci B. Fritscha w marcu 1860 sprzedany na licytacji, przekształcony w młyn parowy przez St. Kropiwnickiego.
Kilkukrotnie rozbudowywany i przebudowywany, przed I wojną światową działający pod nazwą "Młyn Parowy Słodowiec St. Kropiwnicki i Ska" uznawany za jeden z najpoważniejszych młynów parowych na terenach Polski.
Zdewastowany w czasie I wojny światowej, odremontowany po 1918 r., po 1929 doprowadzona do młyna bocznica kolei młocińskiej.
W okresie międzywojennym przy młynie działała również piekarnia mechaniczna.
Zniszczony:
- zbombardowany we wrześniu 1939 r. Większa część ruin rozebrana w czasie okupacji.
- kolejna część zabudowań zniszczona w 1944 r.
Po 1945:
odremontowane zostały m.in. jeden z magazynów w głębi posesji (?), willa właściciela i stojący obok budynek magazynowy (?).
Rozbiórka:
wszystkie ocalałe budynki na obszarze zajmowanym przed wojną przez młyn zostały rozebrane pod koniec lat 70-tych XX w związku z budową Trasy Toruńskiej.
