Budowa:
około 1791-92.
Kamienica zbudowana w stylu wczesnego klasycyzmu dla Karola Martina - jubilera oraz handlarza piwem.
W latach międzywojennych parter zajmowały sklepy, kawiarnie i kino podwórkowe „Era” (funkcjonowało aż do wybuchu II wojny światowej). W budynku działała również restauracja Izaaka Gertnera. W czasie okupacji kamienica znalazła się w obrębie getta, znajdowała się w niej kawiarnia „Sztuka”, w której występowali m.in.: Władysław Szpilman, Adolf Goldfeder, Wiera Gran. Kawiarnia została zamknięta w czasie wysiedlania mieszkańców getta.
W sierpniu 1944 roku w budynku znajdowała się niewielka placówka powstańcza.
Zniszczona:
w czasie II wojny św.
Wypalone mury budynku przetrwały do marca 1946 roku, kiedy zburzono je w związku z realizacją planów budowy trasy W-Z.
