elewacja od strony Świdrzańskiej
Budowa:
przed 1919
W 1919 kamienica stojąca frontem do ul. Świdrzańskiej, po odkupieniu przez Magistrat i adaptacji stała się siedzibą Szkoły Powszechnej nr 60.
Historia szkoły:
Do roku 1915 jedyna szkoła na Grochowie, ”Kazionnoje Sielskoje Grochowskoje Naczalnoje Ucziliszcze”, tzw. szkoła Weisa, mieściła się w zaniedbanym małym parterowym drewnianym domku przy ul. Grochowskiej pod starym numerem 76 (późniejszy adres Grochowska 217). Wkrótce po wyjściu Rosjan z Warszawy (5 sierpnia 1915 r.) rozpoczęto lekcje w języku polskim oraz powołano dwie kolejne szkoły: szkołę przy Grochowskiej 240 (przy ul. Aptecznej) oraz szkołę w dworku Wierzbickich (Grochowska 159, późniejszy nr 64/66/68, na rogu ul. Kwatery Głównej) , w której jedną z nauczycielek była pisarka Pola Gojawiczyńska.
W 1917 z powodu złych warunków lokalowych szkoły przenoszą się do wynajętego budynku przy Świdrzańskiej 4/6 i zaczynają funkcjonować jako Szkoła Powszechna nr 60 (obecnie im. Powstania Listopadowego). Po dwóch latach szkoła przenosi się do nowej siedziby - przy Świdrzańskiej 10 / Krypskiej 47/49 .
W następnych latach do SP 60 dołączono małe szkoły lokalne przy ul. Garwolińskiej, na Gocławiu, na Grochowie I i na Saskiej Kępie. Była to pierwsza 7-letnia polska szkoła powszechna na Grochowie. Nieistniejąca obecnie ulica Świdrzańska biegła od ul. Grochowskiej między ulicami Czapelską a Krypską. Krypska po I wojnie światowej była główną handlową ulicą Grochowa. Wobec małej rangi ul. Świdrzańskiej jeszcze przed II wojną światową stosowano także adres Krypska 47/49.
W roku 1935 Szkoła Powszechna nr 60 przeniosła się do nowego budynku przy ul. Siennickiej 15. Od roku 1935 przy ul. Krypskiej 47/49 działała Publiczna Szkoła Powszechna Specjalna nr 131 dla "dziewcząt zaniedbanych i trudnych do prowadzenia".
Rozbudowa:
pomiędzy 1935 a 1939 budynek powiększono o segment od strony Świdrzańskiej.
Zniszczenia:
prawdopodobnie we wrześniu 1944 roku w budynku spłonęły stropy i dach (podczas walk o Pragę).
Odbudowa i przebudowa:
odbudowany i częściowo przebudowany według projektu architekta Edgara Norwertha, dla II Miejskiego Gimnazjum i Liceum Handlowego im. T. Kościuszki.
Od roku 1955 do połowy lat 60. działały w nim różne szkoły zawodowe.
Rozebrany:
po 1977.