Pierwotnie:
między 1620 a 1635 na obszarze położonym w rejonie Krakowskiego Przedmieścia 4 i 6 (hip. 405 i 404), stały trzy dwory księcia Janusza Ostrogskiego. W okresie Potopu szwedzkiego odnotowano dwór Gotarda Butlera, który jako jeden z nielicznych dworów na przedmieściach warszawskich przetrwał zniszczenia. W 1659 stały dwa dwory Konstancji z Wodyńskich Butlerowej. W 1669 odnotowano dom i dwór (być może tożsame z budynkami sprzed 10 lat) tej samej właścicielki.
Architekt:
Jakub Fontana (?) lub osoba z jego kręgu.
Budowa:
1765-70.
Pierwotnie jako kamienica dwupiętrowa.
Przebudowa:
prawdopodobnie w IV ćw. XIX w. podwyższona o trzecie piętro i przebudowana za znacznym zubożeniem zdobień elewacji (ograniczonych do opasek okiennych).
W kamienicy miał mieszkać Stanisław Wokulski - bohater powieści Bolesława Prusa "Lalka" - przed II wojną światową wmurowano tablicę "upamiętniającą" ten fakt.
Pod koniec XIX w. w budynku rozpoczęła działalność popularna restauracja Mieczysława Lijewskiego (zwana "U Lija").
W 1912 (?) przeniesiono do kamienicy z rozebranego pałacu Karasia istniejący tam od 1824 bar "Pod Karasiem".
Zniszczona:
podpalona przez Niemców i częściowo zburzona we wrześniu 1944.