Budowa:
około 1900.
Stacja Grochów II, wybudowana została wraz z uruchomieniem w 1901 kolejki Towarzystwa Akcyjnego Wąskotorowej Drogi Żelaznej Jabłonna-Wawer. Był to wydłużony, drewniany budynek mieszczący kasy biletowe, poczekalnię, oraz pomieszczenia dla zawiadowców. Obok zlokalizowano również drewnianą wieżę ciśnień, zaś na tyłach stacji, na terenie ciągnącym się aż po ówczesną ulicę Stężycą rozległy zespół zabudowań technicznych: główną remizę taboru, warsztaty i parowozownię.
Po 1925, odkąd Grochowską zaczęły kursować tramwaje, Magistrat starał się usunąć konkurencyjną kolejkę z obszaru miasta. W 1937, gdy konflikt się zaostrzył, warsztaty kolejki przeniesiono do Karczewa. Ministerstwo Komunikacji zarządziło wówczas likwidację kolejki po 1 listopada 1939.
Zniszczona:
budynek stacji spłonął podczas oblężenia warszawy we wrześniu 1939.
Wybuch wojny sprawił, że kolejka nie uległa likwidacji, lecz działała jeszcze do 1952, kiedy to rozpoczęło się likwidowanie kolejnych odcinków jej trasy.
Obecnie w miejscu lokalizacji stacji oraz zaplecza technicznego znajduje się rondo Wiatraczna.