gmach Zakładu Wychowawczego dla Chłopców braci AlbertynówGrochowska 194/196

Architekt:

Stefan Szyller.

Budowa:

1931-34.
Bracia albertyni przybyli do Warszawy w 1915, i zgodnie ze swym charyzmatem rozpoczęli pracę wśród ubogiej i zaniedbanej młodzieży. W latach trzydziestych na Grochowie pobudowali zakład wychowawczy, umieszczając po sąsiedzku szkołę z internatem oraz warsztaty, gdzie chłopcy mogli uczyć się praktycznej nauki zawodów - cholewkarstwa, krawiectwa, ogrodnictwa czy drukarstwa. Za budynkiem, na tyłach wydłużonej parceli, sięgającej planowanego przedłużenia ulicy Kobielskiej powstał wielki ogród, gdzie uprawiano kwiaty i warzywa.

Obecnie:

budynek uszkodzony podczas wojny w okresie powojennym spięto stalowymi opaskami. Podczas gruntownego remontu w 2003 konstrukcję wzmocniono, równocześnie wprowadzono na fasadzie dodatki: plakietę z napisem "Dom Słowa Bożego im. Ks. K. Romaniuka, pierwszego biskupa diecezji
warszawsko-praskiej" oraz płaskorzeźbę przedstawiającą świętego z mieczem - Floriana lub Pawła.