Budowa:
po 1784 na miejscu drewnianego domu Węgrzynowicza, jako dwupiętrowy budynek.
Nadbudowa:
w końcu XIX wieku kamienicę nabudowano o dwa piętra pokrywając obie elewacje nowym detalem.
Zniszczona:
w czasie II wojny św.
Odbudowana:
w 1955 ponownie jako dwupiętrowy budynek, którego elewacje pokryto współczesną polichromią przedstawiającą motywy figuralne, animalistyczne oraz martwej natury.
