1786-88.
Wolnostojący pawilon, przeznaczony podobnie jak pawilon II na mieszkania dla kadry zawodowej regimentu.
Przebudowany:
1822 według projektu Wilhelma Henryka Mintera przy współpracy Andrzeja Gołońskiego i Jakuba Kubickiego.
Budynek został rozbudowany i otrzymał kształt czworoboku z podłużnym dziedzińcem wewnętrznym.
Po włączeniu w 1832 w obszar Cytadeli Pawilon I został przeznaczony na koszary.
W listopadzie 1918 w Pawilonie I sformowany został 1. okręgowy pułk piechoty, który, przemianowany później na 21. pp „Dzieci Warszawy”, powrócił na Cytadelę po zakończeniu wojny.
Zniszczony:
1939 - spalone, 1940-43 rozebrane za zgodą Niemców przez polską firmę rozbiórkową.
Obecnie:
W latach 2018-2023 w miejscu pawilonu powstała nowa siedziba Muzeum Wojska Polskiego, mieszczącego się do tej pory w skrzydle gmachu Muzeum Narodowego.
