Pierwotnie:
w tym miejscu znajdował się drewniany zespół koszarowy, zwany Barakami Ujazdowskimi (10 dużych i kilkanaście małych budynków), wzniesiony około 1852 z przeznaczeniem dla oddziałów garnizonu warszawskiego, od 1862 zajmowany przez litewski pułk piechoty Lejbgwardii, wchodzący w skład warszawskiej 3. Dywizji Piechoty Gwardii.
Budowa:
około 1890 drewniane baraki zastąpiono budynkami murowanymi (cztery duże: trzy wzdłuż Nowowiejskiej, jeden wzdłuż Marszałkowskiej i kilkanaście małych, budynek kasyna przy al. Szucha). Murowane budynki nazywano Koszarami Litewskimi.
Przebudowa:
1923 - trzy budynki wzdłuż ulicy zostały połączone i przebudowane według projektu Czesława Przybylskiego z przeznaczeniem na Ministerstwo Spraw Wojskowych. Dwie spośród trzech stojących na ich tyłach parterowych kuchni/stołówek zostały rozebrane, zaś trzecia, środkowa, połączona z gmachem ministerstwa.
Rozbiórka/Zniszczenie:
Mniejsze budynki rozebrano przed wojną (bądź planowano rozebrać) w związku z wytyczaniem Al. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Budynki Ministerstwa zniszczone we wrześniu 1939 rozebrano po wojnie. Lwy zdobiące bramy obecnie znajdują się przed pałacem Lubomirskich. Panoplia zdobiące centralną część budynku przeniesiono do lapidarium przy Centralnej Bibliotece Wojskowej, przy Ostrobramskiej 109.
