stan przed budową skrzydeł bocznych i nadbudową
OBIEKT ISTNIEJE
FOT:
Kłosy
Zdjęcie - Łukasz Wolski
Budowa:
przed 1875
W 1875 znajdujący się na posesji budynek (prawe skrzydło obecnego ?) został zakupiony przez hrabiego Feliksa Sobańskiego z przeznaczeniem na nową siedzibę domu dla paralityków, założonego w 1874 przez Izabelę Piłsudzką (działającą w Towarzystwie Pań Miłosierdzia św. Antoniego a Paulo). Początkowo opieką byli objęci jedynie czterej chorzy mieszkający w wynajętych mieszkaniach na ul. Tamka. Następnie przez krótki czas schronisko działało przy ul. Chmielnej, by w 1875 przenieść się do nowej siedziby przy ówczesnej ul. Nowowiejskiej.
W 1876 oficjalnie został powołany Zakład Paralityków, którego założycielkami były Izabela Piłsudzka, hr. Klementyna Łubieńska i Maria Siennicka.
Po śmierci Piłsudzkiej w 1879 r. najprawdopodobniej wówczas hr. Klementyny Łubieńskiej stała się wiodącą opiekunką instytucji. W późniejszym okresie przekazała ją pod opiekę Laurenty Pągowskiej (siostry felicjanki z rozwiązanego na terenie Królestwa Polskiego w 1864 r. zakonu - w 1876 w prasie wspominanej jako ochmistrzyni zakładu).
Od 1918 roku schronisko oficjalnie prowadzone przez siostry felicjanki.
Rozbudowy:
- w latach 1876-1877 budowa według projektu Władysława Hirszla zachodniego skrzydła wraz z centralną , piętrową częścią mieszczącą kaplicę,
- w późniejszym okresie (po 1880) od strony wschodniej do budynku dobudowano skrzydło mieszkalne,
- przed 1901 wzniesiono skrzydło zachodnie,
- około 1929 (?) podwyższono parterowe części budynku do wysokości jednego piętra,
Zniszczone:
w 1944 uszkodzone skrzydło zachodnie.
Częściowa rozbiórka:
około 1950 rozebrane skrzydło zachodnie.
Uwaga: historia powstawania i przebudowy budynku jest przedstawiana w różnych artykułach inaczej - być może powyższa próba zebrania tych informacji w spójną całość wymaga jeszcze korekty.