Wronia 50Przejdź do opracowania obiektu

Po wojnie budynek frontowy, według opinii Biura Odbudowy Stolicy nadający się do odbudowy, na apel Władz został przez Władysława Danielewicza odbudowany. Mimo obietnicy zawartej w decyzji z 1948 roku, że po odbudowie będzie wyłączony spod publicznej gospodarki lokalami, został w 1961 roku odebrany właścicielom.

Obecnie budynek jest uznany jako zabytkowy i od 2004 roku, kiedy Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nie mogąc się doprosić wykonania koniecznych napraw nakazał wykwaterowanie lokatorów, niszczeje.

Wracając do historii, na parterze były 3 sklepy z czego zapamiętałem 2 z racji tej, że korzystałem z ich usług. Po prawej stronie bramy był sklep spożywczy pani Reszkowej, do którego często zaglądałem po "kwas" w butelkach z kapslem, którego smak do tej pory pamiętam. Po lewej stronie od bramy był skład paszy pana Olszewskiego, którego syn był moim rówieśnikiem i od którego brałem siano pod obrus na Wigilię.

Z Dziadkiem i Mamą (która w okresie powojennym zajmowała się administracją domu) zajmowaliśmy mieszkanie nr 11 na 2-gim piętrze, z którego był dobry widok na niskie zabudowania stajni browaru Haberbuscha  położone po drugiej stronie ulicy (gdzie obecnie powstaje nowoczesny budynek). Na terenie stajni często odbywały się polowania z foksterierami na szczury - było co oglądać.

Uwagi od Fundacji "Warszawa1939.pl":
*) - przypuszczamy, że A. Piekarski nabył posesję, na której stały oficyny boczne i tylna, a następnie wzniósł budynek frontowy.