Bank Dyskontowy Warszawski Kamienica Mikulskiego, "na Gołubskiem"Bielańska 1 róg Senatorska 22Przejdź do opracowania obiektu

[AMW str. 388]: "Elewacja od strony ul. Senatorskiej łączyła się plastycznie z sąsiednią kamienicą należącą do rachmistrza Chrystiana Gotthilfa Helbinga (467 B), zaakcentowaną ryzalitem trzyosiowym z wnękami ujętymi przez półkolumny. "

Na podstawie tego opisu, oraz znając poczucie symetrii Corazziego można przeprowadzić następujący tok rozumowania:
- elewacja narożnego budynku od strony Bielańskiej posiada dziewięć osi, z trzema osiami ujętymi w niewielki ryzalit;
- w związku z tym elewacja od strony Senatorskiej powinna wyglądać identycznie - faktycznie licząc od narożnika kamienica posiada najpierw trzy osie, potem niewielki trzyosiowy ryzalit a potem ciąg sześciu osi i ryzalit;
- jeżeli przyjąć, że trzy z tych sześciu osi należą do kamienicy narożnej, a trzy następne do kamienicy Helbinga, to kamienica Helbinga staje się symetrycznym budynkiem o fasadzie posiadającej trzyosiowy ryzalit i po trzy osie po jego obu stronach.

Wszystkie powyższe argumenty prowadzą do tezy, że kamienica zajmująca narożnik Bielańskiej i Senatorskiej składała się de facto z dwóch budynków. Mam jednak wątpliwości, czy dziewięcioosiowa kamienica od strony Senatorskiej należała faktycznie do Helbinga.

Spójrzmy co napisał pan prof. Kwiatkowski w AMW na str. 426: "W początku 1828 r. część dawnego Golubskiego przy ul. Senatorskiej została nabyta przez Chrystiana Gotthilfa Helbinga, który niezwłocznie przystąpił do rozebrania starych zabudowań i wzniesienia nowej kamienicy (467 B). Oświadczenie Alfonsa Kropiwnickiego z 3 VII 1829 r. mówi, że "wystawiono dom nowy frontem do ulicy Senatorskiej [...] długości łokci 94 z piwnicami, o dolnym, pierwszym i drugim piętrze, [...]". Była to wydłużona budowla, zapewne szesnastoosiowa z dwoma ryzalitami trzyosiowymi, ozdobionymi pilastrami jońskimi dźwigającymi trójkątne szczyty. Budowla sprawiała wrażenie bliźniaczych kamienic. Wprowadzając dwa ryzality architekt pragnął ożywić zbytnie wydłużenie fasady."

Jej lewa część została przebudowana przed 1885, a prawa część przed I wojną św. lub w okresie międzywojennym.
Pierwotnie jedna posesja została podzielona na dwie odrębne działki, z odrębnymi numerami hipotecznymi i numerami policyjnymi. Zgodnie z wcześniej prezentowanym fragmentem planu miasta, były to działki Senatorska 24 (467B) i Senatorska 26 (467 C).