BUDOWA:
II poł. XIX w.
Pierwotnie dwupiętrowa kamienica o wystroju klasycystyczno-neorenesansowym. Po 1869 r. mieściła pensję dla dziewcząt prowadzoną przez Matyldę Karwowską.
Nadbudowa:
Pod koniec XIX w. budynek został nadbudowany, a elewacja została zmieniona. Pod oknami pierwszego piętra umieszczono ślepe balustrady tralkowe. W budynku mieściły się liczne firmy m.in. drukarnia Krokoszczyńskiego. Mieszkali tam także dziadkowie pisarza Józefa Hena.
Od 1940 do 1942 kamienica stała na terenie getta,
Zniszczona:
kamienica została zniszczona podczas powstania warszawskiego w 1944 r. i rozebrana w 1946 r.
