Budowa:
W 1869 w głębi działki ukończono budowę dwóch dwupiętrowych budynków stojących szczytami do ulicy a fasadami do siebie. W kolejnym roku ukończono budowę pomiędzy nimi trzeciego, jednopiętrowego budynku w głębi działki (oficyny tylnej).
Od września 1869 do 1875 funkcjonował tu pierwszy w Warszawie, prowadzony przez Antoniego Sikorskiego, szpital dla dzieci: "Zakład prywatny leczniczy dla dzieci dra Sikorskiego". Najważniejszymi fundatorami byli Aleksandra z Potockich Potocka, Gabriela Wrotnowska, Ambroży Zborowski i Mathias Bersohn.
W południowym budynku znajdowała się sala chirurgiczna, okulistyczna, dwie sale internistyczne, pokój operacyjny i pooperacyjny oraz mieszkanie sióstr miłosierdzia opiekujących się chorymi. W budynku północnym, na pierwszym piętrze znajdowały się możliwie izolowane sale dla chorych na odrę, płonicę i ospę. Na parterze znajdowało się ambulatorium, kancelaria, apteka i mieszkanie dozorcy. W trzecim budynku znajdowała się kostnica i sala sekcyjna.
W 1875 szpital przeniesiono do nowej siedziby przy ul. Aleksandria (ob. Kopernika).
Budynek frontowy:
prawdopodobnie został wzniesiony wkrótce przed 1914, w związku z jego budową rozebrano połowę północnej oficyny dawnego szpitala.
Rozebrany:
wypalone oficyny XIX-wieczne rozebrano po 1945 (?).
Budynek frontowy rozebrano na początku 1974.
