Architekt:
Jan Rybicki.
Budowa:
rozpoczęta w październiku 1925, budynek oddany do użytku w listopadzie 1926.
Zniszczony:
w wyniku wojny część gmachu od strony ulicy Inflanckiej została dość poważnie uszkodzona pociskami, a część narożna od ulic Inflanckiej i Kłopot uległa częściowemu zawaleniu.
Według informacji otrzymanych od pani Alicji Nowak cytującej wspomnienia swojej matki: "w czasie Powstania Warszawskiego 14 sierpnia 1944 Niemcy wygnali mieszkańców kamienicy a następnie rozdzielili mężczyzn od matek z dziećmi. Mężczyźni zostali odprowadzeni kawałek dalej i rozstrzelani, ich zwłoki zostały podpalone. Kobiety z dziećmi zostały przetransportowane do obozu Pruszkowie." (informacja częściowo zweryfikowana w aktach Archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu)
Budynek odbudowany po wojnie.
Rozebrany:
w 1956.
