Architekt:
Juliusz Dzierżanowski.
Budowa:
1909-10.
Wzniesiona na miejscu piętrowej kamienicy Makowskiego (nr 16) z około 1773 oraz piętrowej kamienicy Gocmana (nr 18) sprzed 1743.
W 1909 obie kamienice należące do rodziny Liedtke zostały rozebrane, a na ich miejscu powstała nowa kamienica czynszowa.
Nazwa kamienicy powstała od nazwiska mieszkającej w niej Lucyny Messal - słynnej artystki operowej.
W 1911 w tylnej oficynie otwarto luksusową Łaźnię Centralną.
Zniszczona:
1944.
Odbudowana:
około 1948 - frotowy budynek obniżono do wysokości dwóch pięter nadając mu formę dwóch pseudobarokowych kamienic. Oficyny zachowały pierwotną wysokość oraz secesyjny wystrój ścian wzbogacony w czasie remontu w 1997.
W 1991 została zamknięta Łaźnia Centralna.
