Architekt:
Antoni Solari, Józef Fontana.
Budowa:
1726-28.
Przy kościele w latach 1754-60 wzniesiono klasztor i na rogu Konwiktorskiej szpital dla umysłowo chorych pw św. Jana Bożego.
Wcześniej (od 1666) siedziba zakonu bonifratrów znajdowała się przy Królewskiej, na posesji wykupionej przez Augusta II i włączonej w obszar Ogrodu Saskiego.
Rozbudowany:
w II połowie XIX w. wzniesiono przyuliczny budynek przylegający do południowego skrzydła klasztoru.
W późniejszym okresie nastąpiły dalsze rozbudowy kompleksu, który ostatecznie zajął cały obszar pomiędzy Sapieżyńską a Konwiktorską.
W okresie międzywojennym (być może już wcześniej) prowadzenie szpitala przejął Zarząd Miasta.
Zniszczony:
w 1944.
Odbudowany:
1948-59 według projektu T. Burschego - odbudowano jedynie kościół i przyuliczne budynki klasztorne - pozostała część kompleksu nie została odbudowana a ruiny szpitala rozebrano w 1966.
Odbudowanemu kościołowi nadano nowe wezwanie św. Jana Bożego.
