przed 1820 (?) lub około 1823.
Pierwotnie znajdowała się tu szeroka dwuskrzydłowa kamienica Gajewskich z trójosiowym dwupiętrowym ryzalitem środkowym w skrzydle od strony Nowego Światu, zawierającym przejazd bramny. W późniejszym okresie kamienica należąca do Domańskiego. Po jego śmierci, w 1846 roku posesję podzielono na dwie części (nr 27 i 29).
Na posesji nr 27, po zburzeniu piętrowej części oraz dwóch, spośród trzech osi ryzalitu, wzniesiono nowy budynek. Pozostała część kamienicy na rogu Chmielnej dotrwała do 1944 w niezmienionej, jednopiętrowej formie z zachowaną jedną, dwupiętrowa osią będącą reliktem środkowego ryzalitu (przylegającą do kamienicy nr 27).
W okresie międzywojennym mieścił się w kamienicy m. in. sklep z futrami.
Odbudowa:
po zniszczeniach wojennych odbudowana z podwyższeniem o jedno piętro, dzięki czemu wpasowała się w ujednoliconą w skali zabudowę Nowego Światu.
