Pierwotnie:
w tym miejscu znajdował się pałac biskupa Antoniego Sebastiana Dembowskiego wzniesiony w latach 1739-42.
W 1856 w związku z poszerzaniem Marszałkowskiej pałac i jego oficyny wyburzono.
Na działce zajmowanej przez zabudowania pałacowe początkowo miała stanąć potężna kamienica o trzech elewacjach: wzdłuż Marszałkowskiej oraz Królewskiej i Próżnej. Ostatecznie posesja została jednak podzielona na trzy, a docelowo na cztery działki: Marszałkowska 149, 151, 153 i Królewska 39.
Architekt:
Zygmunt Rozpendowski.
Budowa:
II połowa XIX w.
Kamienica została zbudowana dla Aleksandra Blumenfelda.
W okresie międzywojennym w kamienicy mieścił się Państwowy Instytut Dentystyczny.
Zniszczona:
w czasie II wojny św.
