Architekt:
Karol Kozłowski.
Budowa:
1897.
Gmach wzniesiono na terenie dawnego pałacu Tarnowskich z przeznaczeniem na wystawienie panoramy "Golgota" autorstwa Jana Styki. Pod budynkiem wybudowano fragment tunelu komunikacyjnego, którym pierwotnie miała jeździć kolejka elektryczna łącząca Powiśle z Krakowskim Przedmieściem.
W połowie 1898 miejsce "Golgoty" zajęła panorama bitwy nad Berezyną Wojciecha Kossaka i Juliana Fałata, by w 1901 ustąpić miejsca obrazowi "Napoleon pod piramidami" Wojciecha Kossaka.
W 1902 w podziemiach panoramy otworzono teatr Elizeum łączący rewię z popisami cyrkowymi.
Ostatnią panoramą była wystawiona w 1907 "Bitwa pod Sybinem" Jana Styki.
Później w budynku urządzono wrotnisko, a w 1913 przeznaczone na 2 tysiące miejsc kino.
Przez cały okres międzywojenny w budynku działały różne teatry, między innymi: Stańczyk, Maska, Wielka Rewia, Comedia.
Przebudowy:
W 1921 roku przystąpiono do przebudowy gmachu na siedzibę trzech teatrów wg projektu Wacława Moszkowskiego przy udziale W. Sokoła i Stefana Bryły. Oprócz prac wewnątrz budynku dobudowano nową fasadę.
Ponownie przebudowany w 1932 - tym razem na siedzibę Teatru Artystów powołanego przez Związek Artystów Scen Polskich, który obok wzniósł dla siebie kamienicę. Po niecałych trzech miesiącach teatr splajtował.
Do 1939 w budynku mieściły się między innymi Teatr im. G. Zapolskiej, Teatr Ireny Solskiej, Nowa Komedia, a od 1935 teatr Marii Malickiej.
Zniszczony:
we wrześniu 1939.
