Muzeum / o dzieło / Id: 218

Umowa o dzieło z roku 1808.

zbiory własne muzeum

Wstęp

Wymieniona w poniższym dokumencie JW. Walicka to Klementyna Walicka (1783-1862) żona Józefa Walickiego (1775-1821) starosty mszczonowskiego (syna Bazylego Walickiego(+1802), wielce zasłużonego dla Warszawy zwłaszcza w zakresie urbanistycznego i ustawodawczego ustroju miasta. Obecna ulica Waliców to ślad po jurydyce Walickich założonej przez Bazylego).

Klementyna Walicka z domu Kozietulska była rodzoną siostrą Jana Leona Kozietulskiego (1781-1821) sławnego szwoleżera, uczestnika kampanii napoleonskiej i szarży pod Samosierrą.

Klementyna była również babką Marii z Zamoyskich żony Księcia Jana Tadeusza Lubomirskiego.


Klementyna i Józef Waliccy mieszkali we wspaniałym pałacu w Małej Wsi pod Grójcem wybudowanym przez Bazylego wg. projektu Hilarego Szpilkowskiego. Posiadali również dom w Warszawie (na ul. Bielańskiej) i prawdopodobnie o odnowieniu mebli z tego domu mówi poniższy dokument.

Dokument wypisany na dobrej jakości papierze czerpanym koloru kremowego. Na skanie widoczny piękny filigran (znak wodny) z inicjałem GR.

Powiększenie filigranu

Treść dokumentu

Od wysłania dobremi włosami i obicia materyą kanapy i dwunastu krzeseł należy się Panu Leppickowi Mistrzowi Tapicerskiemu od JW. Walickiej Starościny Mszczonowskiej podług wymienioney ugody # 26 czyli Zł Pol Czterysta Sześćdziesiąt Ośm, które po ukończeniu wzwyż wymieniony roboty jak należy i naydoskonaley z Skarbu Teyże JW. Starościny będą wypłacone. Dan w Warszawie 17 Juli 1808.



Z Zlecenia JW. Walickiej Starościny Mszczonowskiej podpisuje M. Laskowski



a konto odebrałem # 18 (podpis) G. Leppige



dopisek:



Odebrane stołki y kanapa którą Brat P.Lepige zupełnie ukończył y zaspo(ko)iony został więc nic się Panu Lepige nie należy.

Waluta oznaczona w dokumencie jako # to złoty dukat, który w tym czasie miał wartość 18 złp.