Muzeum / kwit / Id: 170

Trzy kwity Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności z roku 1862 i 1864.

zbiory własne muzeum

Obiekt: Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności

Wstęp

Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, jedna z najstarszych organizacji filantropijnych czasów zaborów, powstało w 1814 r. z inicjatywy Zofii hr. Zamoyskiej z Czartoryskich. WTD pracowało na rzecz ubogich mieszkańców Warszawy. W początkowym okresie szczególnie zaopiekowano się żołnierzami inwalidami z kampanii napoleońskiej. Udzielało doraźnej pomoc osobom ubogim oraz prowadziło kilka instytucji dobroczynnych: m.in. dwa sierocińce, internat, szwalnię oraz zakład opiekuńczy dla osób niedołężnych. Od roku 1818 WTD mieściło się we własnym budynku Krakowskie Przedmieście 62 ("Res Sacra Miser").


Kwity wystawione zostały dla Księcia Tadeusza Lubomirskiego, który był wieloletnim prezesem Towarzystwa.

Kwit z roku 1862

Z kwitu tego wynika wynika:
- po pierwsze, że Towarzystwo prowadziło również Kasę Pożyczkową,
- po drugie, że książę spłacał długi pożyczkobiorców! (a przynajmniej tej jednej "Waleryi B.").

Kwity z roku 1864

Kwity zostały wystawione w maju 1864 roku. Książę przebywał w tym czasie w Niżnym Nowgorodzie, dokąd został zesłany w grudniu 1863 roku za udział we władzach Powstania Styczniowego . Do Warszawy powrócił dopiero w maju 1865 roku. W tym kontekscie symbolicznego wymiaru nabiera 100 rublowa wpłata "Na wsparcia dla b. wychodzców politycznych".