Pierwotny wygląd budynku oraz fragment skrzydła wzdłuż ul. Sewerynów po rozbudowie o trzy osie i nadbudowie:
marzec 1942 źródło: Referat Gabarytów |
Początkowo budynek od strony ul. Sewerynów posiadał wyróżniający się jednoosiowy narożnik oraz siedmioosiową elewację z wejściem w trzeciej osi licząc od lewej i balkonami w trzeciej i piątej osi, także licząc od lewej.
Na początku XX w. (?) dobudowano trzyosiowy segment - na zdjęciu widoczna piąta oś z balkonem, szósta i siódma przedzielone rynną oraz dalsze trzy nowego segmentu. Siódma oś pierwotnego budynku oraz trzy nowego segmentu zostały podwyższone przed 1918 r. i ujednolicone architektonicznie ze zbudowaną na sąsiedniej działce kamienicą.
Widok ogólny ujednoliconego architektonicznie (aczkolwiek nie w całości pod względem wysokości) zespołu kamienic przy dawnym Instytucie Leczniczym dr. Brodowskiego:
marzec 1942 źródło: Referat Gabarytów |
Od lewej: dwie osie pierwotnej wysokości i trzecia podwyższona najstarszego budynku Instytutu, trzy osie segmentu dobudowanego na początku XX w. (i później podwyższonego), siedmioosiowa kamienica przy Sewerynów 10 (?).
Widok ogólny powojennego budynku wzniesionego z wykorzystaniem murów narożnego budynku oraz dobudowanych wzdłuż Sewerynów segmentów (w tym kamienicy przy Sewerynów 10 (?) ):
wrzesień 2023 źródło: zdjęcie - Ryszard Mączewski |