Rzeźby w OgrodzieOgród SaskiPrzejdź do opracowania obiektu

Jak to ujmuje Karpowicz: "pomiędzy dostojne personifikacje szanowanych sztuk i nauk, zbłądziło to zalotne dziewczątko - tak odmienna, a zarazem pełna wdzięku pani kwiatów i patronka wesołych dziewcząt." Jest to bogini Flora, często grająca rolę Wiosny, opiekunka wszystkiego co kwitnie - od przyrody po ludzkie serca. Rozrzuca wokół kwiaty, które trzyma w koszyku. Z artystycznego punktu widzenia jest to bardzo ciekawa rzeźba. Zgodnie z regułami barokowego rzeźbiarstwa, jest wykuta tak, aby zgadzać się z naszą percepcją, nie zaś z rzeczywistością. O co chodzi? Wystarczy przyjrzeć się rzeźbie najpierw na ukos z lewej strony, potem z prawej. Z lewej jest idealna, z prawej wygląda jak w krzywym zwierciadle. Otoczona boskietami, prawdopodobnie stojąca w niszy z żywopłotu, była przeznaczona do oglądania tylko z ukosa z lewej strony, gdyż tylko wtedy dobrze działał efekt "skrótu" perspektywicznego. Dzisiaj z efektem "skrótu" mamy do czynienia np. przy napisie STOP na jezdni, który, oglądany przez pieszego, jest nienaturalnie wydłużony. Gdy ogląda go kierowca z jadącego samochodu, litery STOP mają prawidłową wielkość. Podobnie było z rzeźbą barokową. Gdyby Florę wykuć tak, jak powinna wyglądać z rzeczywistości, bez "skrótów" perspektywicznych, to w ogóle nie zobaczylibyśmy jej twarzy, gdyż ma odchyloną głowę. Zadaniem rzeźbiarza była tak deformacja twarzy, ciała i innych elementów, aby oglądane z odpowiedniego miejsca wyglądały naturalnie - jak napis STOP na jezdni. Rzeźba powstała w latach 60-tych XVIII w.