Architekt:
Dominik Merlini.
Budowa:
około 1780.
Adaptacja:
po 1826, po zakupie posesji przez Instytut Głuchoniemych, w willi urządzono: w suterenie ślusarnię, stolarnię i tokarnię, na parterze składy materiałów (w dawnej reprezentacyjnej sali willi) oraz izby mieszkalne, na piętrze sypialnię dla nauczycieli rzemieślników.
Przebudowa:
około połowy XIX w. według projektu Franciszka Marii Lanciego.
