Budowa:
około 1750-70.
Dwupiętrowa klasycystyczna kamienica została wybudowana dla aptekarza Józefa Skalskiego, właściciela wielu innych warszawskich nieruchomości. Rewizya gospód Starey i Nowey Warszawy z 1792 informuje, że kamienicę zamieszkiwał wówczas starosta będziński Ziołowski.
Przebudowy:
- w 1892 kamienica została podwyższona o jedno piętro. Nowy wystrój elewacji został skompilowany z resztkami starej dekoracji, zaś data przebudowy została umieszczona na fasadzie.
- w latach 30. XX w. z elewacji kamienicy usunięto większość detalu zdobniczego.
W okresie międzywojennym na parterze prowadził swój słynny sklep z kapeluszami i czapkami Roman Cieszkowski.
Zniszczona:
podczas niemieckich nalotów we wrześniu 1939. W czasie okupacji mury rozebrano do parteru, gdzie działały sklepiki.
Odbudowana:
w latach 1949-50 na posesjach nr 56 i 54 wybudowano zupełnie nową, klasycyzującą, dwupiętrową kamienicę, ze wspólną tylną oficyną na podwórzu. Powstały budynek zachowujący wizualny podział na dwie pięcioosiowe kamienice nawiązuje w większym stopniu wyglądu do przedwojennej kamienicy nr 54, choć jest to dość swobodna interpretacja oryginału. Na tyłach posesji wybudowano blok Gałczyńskiego 9.
