Widok elewacji bocznej pałacu w XVIII w.:
Wzdłuż Senatorskiej pałac posiadał wysokie okna pierwszego piętra i niższe na drugim piętrze. Prawdopodobnie tak też wyglądała przed przebudową w 1761 posiadająca około 20 osi elewacja pałacu od strony Miodowej.
Widok elewacji na początku XX w.:
przed 1915 | okres 1908-15 |
W efekcie XIX-wiecznej przebudowy pałac stał się zwykłą kamienica czynszową a okna zostały ujednolicone pod względem wielkości.
Jak widać na lewym zdjęciu boczne skrzydło pałacu zajmowało całą długość działki i dochodziło aż do kamienicy Małachowskiego (Senatorska 8).
Stan po przebudowie około 1910:
jesień 1939 źródło: Internetowa aukcja eBay | jesień 1939 ze strony: Fotopolska.eu |
Na początku XX w., w ramach zastępowania pałacu nowymi budynkami, część pałacu przylegajacą do pałacu Małachowskiego zastąpiono sześciopiętrową kamienicą, zaś pozostałą część elewacji przekomponowano i nadano jej symetryczny układ osi: 5+5+5.
Zdjęcia z jesieni 1939: po lewej przedstawia zniszczone we wrześniu 1939 budynki z częściowo zamurowanymi oknami, po prawej powstały około 1910 budynek przylegajacy do pałacu Małachowskiego.
Obecnie:
sierpień 2005 źródło: zdjęcie - Ryszard Mączewski | sierpień 2005 źródło: zdjęcie - Ryszard Mączewski |
Po 1945 spalony sześciopiętrowy budynek został obniżony a jego mury wykorzystano do zbudowania obecnego gmachu, nawiązującego architektonicznie do sąsiedniej kamienicy Małachowskiego. Pozostała część elewacji została odbudowana w formie zbliżonej do stanu sprzed 1939, ale w sposób sprawiający wrażenie odrębnego budynku, z układem osi 4+3+4. Część należąca do głównego korpusu pałacu została z nim ujednolicona architektonicznie (4 osie).
Widok na całą dawną elewację pałacu wzdłuż Senatorskiej:
sierpień 2005 źródło: zdjęcie - Ryszard Mączewski |
Od prawej: korpus główny pałacu, część skrzydła bocznego, relikty (?) kamienicy z około 1910.