Ministerstwo Spraw Wojskowych6-ego Sierpnia 1/3/5Przejdź do opracowania obiektu

Po dodaniu tych zdjęć otrzymałem list z następującym komentarzem:

"[...]Nie od parady nazwałam miejsce przy Bibliotece lapidarium. Chciałam w ten sposób podkreślić, że jej twórcy - inwestor i projektant - dla wykazania związków tej instytucji z przeszłością, zgodnie ze zwyczajem mającym swe początki już w renesansie, założyli lapidarium. To zwyczajowe miejsce prezentacji kamiennych pamiątek historycznych, zwykle reliktów kamiennych nieistniejących budynków i budowli, albo uszkodzonych starożytnych rzeźb, jak to mieli w zwyczaju Włosi już w epoce Odrodzenia. Ich "uszkodzenie" było "naturalną cechą" rzeczy starożytnej, w naszym przypadku rzeczy, które przetrwały wojnę. [...]
Lapidarium pozwalało jeszcze na pogodzenie faktu gromadzenia swoistych wyszczerbionych i stłuczonych śmieci - przedmiotów nieużytecznych i niepięknych - z godnością człowieka zamożnego. Relikt historyczny - rzeźba zniszczona i zachowana w swejułomności stanowiła dumę właściciela, przydając mu miano kolekcjonera."