Architekt:
Adolf Schimmelpfennig.
Budowa:
1878.
Nowy dom przedpogrzebowy powstał wedle planu sporządzonego w 1872. Środki na budowę pochodziły z budżetu gminy żydowskiej, legatu Matiasa Rosena, od firmy S. Bernstein, od banku S. Natanson i synowie, od Józefa Epsteina i od Leopolda Kronenberga. Budowa rozpoczęła się w 1877, ukończono ją i poświęcono gotowy budynek w połowie 1878.
Pomieszczenia domu przedpogrzebowego obejmowały: pokoje kancelaryjne, pokoje do mycia zwłok (osobne dla kobiecych i męskich), poczekalnia dla orszaków i synagoga. Wyposażenie synagogi pochodziło z Synagogi na Tłomackiem i Niemieckiej Synagogi przy Daniłowiczowskiej 5 oraz z darów osób prywatnych - Gabriela Sachsa, Szmula Endelmana oraz rodziny Matiasa Bersohna.
Dom przedpogrzebowy był remontowany w latach 1900, 1902 (kapitalnie - być może dopiero wówczas powstały boczne skrzydła), kiedy to ponownie poświęcono świątynię i w 1908. W 1906 były tam następujące pomieszczenia: poczekalnia, synagoga, kancelaria, pokój Bractwa Dużurnych, dwie izby do mycia zwłok, izba do szycia szat śmiertelnych, kostnica. W 1907 dobudowano od strony cmentarza werandę z której wygłaszano mowy, kazania i śpiewano pieśni żałobne.
W latach 1902-1907 znacznie wzbogacono wyposażenie synagogi i domu przedpogrzebowego.
W 1907 na placyku na północ od budynku wzniesiono wodotrysk.
W 1922 przeprowadzono remont domu przedpogrzebowego, w latach 1927-1929 kolejny i w 1933 następny. Planowano rozbiórkę tego budynku i wzniesienie w jego miejscu nowego, ale wojna pokrzyżowała te plany.
Zniszczone:
wysadzony 15 lub 16 maja 1943.
Obecnie:
po wykonanych pracach archeologicznych widoczne są fundamenty budynku i zachowane fragmenty elementów dekoracyjnych.